. - 15-sierpniowe obchody...

Członkowie Klubu GP z Wąbrzeźna, podobnie jak rok wcześniej, aktywnie uczestniczyli w 15-sierpniowych obchodach. Rozpoczęły się one dzień wcześniej – w wąbrzeskiej parafii pw. Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza odbyła się msza św., której zadaniem było upamiętnienie 10-rocznicy koronowania obrazu Matki Bożej Brzemiennej, niewątpliwie największego skarbu wspomnianej świątyni. Ofiara sprawowana była przez biskupów diecezji toruńskiej – bp Andrzeja Suskiego oraz bp pomocniczego Józefa Szamockiego.
Podczas mszy św., która miała miejsce 14 sierpnia o godz. 17.00, przedstawiciele Klubu zajęli wcześniej zarezerwowane miejsca i wraz z innymi mieszkańcami Wąbrzeźna dziękowali Bogu za wszelkie łaski oraz za to, że już od 10 lat na głowie „Wąbrzeskiej Pani” gości korona. W czasie mszy wniesiono relikwie błogosławionego papieża Jana Pawła II, co było inicjatywą samego księdza biskupa. Poświęcono również nowe organy, których walory, czystość wydobywanych dźwięków poznać mogły wszystkie osoby zgromadzone w wąbrzeskiej świątyni.
Następnego dnia, o godz. 18.00, również odbyła się msza św., w której udział wzięli członkowie wąbrzeskiego Klubu. Ofiara sprawowana była z okazji kościelnej uroczystości Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny oraz Święta Wojska Polskiego. Po zakończonej mszy udano się na wąbrzeski cmentarz, gdzie pomodlono się przy grobie prof. Różyckiego, lokalnego bohatera, uczestnika m.in. wojny polsko-bolszewckiej. Głos zabrał przewodniczący Klubu, pan Andrzej Chojnicki, który nakreślił sylwetkę wspomnianej wyżej osoby, niezwykle zasłużonej dla wąbrzeskiej społeczności. Modlitwę poprowadził, podobnie jak w roku ubiegłym, diakon Mariusz Malinowski, przy współudziale alumna Piotra Pagi. Parę słów modlącym przekazał również ks. proboszcz Jan Kalinowski. Wartym odnotowania jest fakt, iż przy grobie prof. Różyckiego obecny był poczet sztandarowy Zespołu Szkół we Wroniu.
Wszystkim uczestniczącym dziękujemy za swój czynny udział, za modlitwę, szczególnie w intencji Naszej Ojczyzny. Należy wierzyć, że w następnym roku również spotkamy się przy grobie prof. Różyckiego i jemu oraz wielu innym, czasem bezimiennym, bohaterom oddamy należną im cześć.

Dawid Rydzyński